Jasne, to tylko piątek… Ale tempo Mercedesa na torze, na którym w erze hybrydowej „Srebrne Strzały” nie przegrały jeszcze ani razu – a zwyciężali tu wszyscy trzej ich kierowcy z tej epoki – wygląda przerażająco dla rywali. Nikt nie był w stanie poskładać perfekcyjnego okrążenia, zmagano się z brakiem przyczepności na brudnym torze oraz wynikającym ze śliskiej nawierzchni ziarnieniem – tym bardziej dokuczliwym, im miększa mieszanka. Wraz z wzrostem nagumowania toru te problemy powinny robić się coraz mniejsze, ziarnienie można przetrzeć, ale nie ulega wątpliwości, że dogadanie się z oponami i złożenie równego okrążenia będą w sobotę kluczowe.
Pół sekundy różnicy między Sebastianem Vettelem i Lewisem Hamiltonem to co prawda nie jest przepaść, ale taka strata musi martwić Scuderię. Przed nimi pracowita noc, a wyczarowanie odpowiedniego tempa nie będzie prostym zadaniem. Zwłaszcza, że wstrzelenie się z ustawieniami na torze o tak szybkiej ewolucji jest tak naprawdę polowaniem na ruchomy cel. Tym trudniejszym, im więcej znaków zapytania pojawia się po piątku. A w Mercedesie jest ich zdecydowanie mniej.
Między srebrnymi i czerwonymi samochodami znalazły się jeszcze Red Bulle, które w ogóle nie szykują tempa kwalifikacyjnego. Daniel Ricciardo i Max Verstappen ruszą z końca stawki, w towarzystwie Fernando Alonso oraz duetu Toro Rosso. Poza nowymi elementami jednostek napędowych, w Red Bullach założono także nowe skrzynie biegów. Skoro i tak jadą z końca, to można spokojnie wykonać taktyczny manewr, za który normalnie wlepiana jest kara +5.
Aż pięć samochodów, które nie mają czego szukać w kwalifikacjach – to może być ciekawy element strategii na sobotę. Jeśli cała piątka dostanie się do Q2 (w przypadku Alonso to raczej nierealne, z Toro Rosso też może być różnie), to w tej sesji nie będzie żadnej walki. Nikomu z nich nie zależy na wejściu do Q3, bo jedyne, co w ten sposób osiągną, to konieczność startu na używanych oponach z Q2. Wówczas pierwsza dziesiątka może pojechać w Q2 nawet na miękkiej mieszance, ratując się przed startem na hipermiękkim ogumieniu.
Nawet przy „normalnym” rozegraniu Q2 dwa czołowe zespoły mogą pokusić się o próbę awansu na ultramiękkiej mieszance. Znacznie ułatwi to wyegzekwowanie strategii jednego postoju w wyścigu.
Poza torem dziś zespół Haas potwierdził skład kierowców na sezon 2019. Obok Mercedesa będzie to jedyna ekipa, która nie zmieni obsady kokpitów: zostają w nich Kevin Magnussen i Romain Grosjean. Nie jest to duża niespodzianka, chociaż kilku kierowców wyrażało zainteresowanie ewentualnym wygryzieniem urodzonego w Szwajcarii Francuza.
Tymczasem zespół Force India wciąż zwleka z ogłoszeniem swojego składu, chociaż Sergio Pérez powtarza, że jest spokojny o swoją przyszłość. Ekipa chce potwierdzić obu kierowców jednocześnie, ale skoro Lance Stroll jest pewniakiem, a Checo twierdzi, że ma kontrakt, to co stoi na przeszkodzie? Raczej nie konieczność rozwiązania kwestii kontraktowych między rodziną Strollów i Williamsem – tutaj podobno wszystko jest już uzgodnione.
Gdyby doszło do sytuacji, w której Pérez jednak traci fotel, to na pole position do wskoczenia na jego miejsce jest Esteban Ocon. Lawrence Stroll zamierza zacieśniać więzi techniczne z Mercedesem – próbował namówić na to samo Williamsa, ale tam napotkał na opór dumnych władz ekipy – więc „zagospodarowanie” ich juniora będzie pożytecznym elementem współpracy. Zresztą dziś szef ekipy Otmar Szafnauer zapowiedział, że jeśli nie uda się Oconowi wywalczyć fotela wyścigowego, to czeka na niego posada trzeciego kierowcy w Force India – nie wykluczając także czasu w kokpicie (testy, piątki).
W Toro Rosso bliski potwierdzenia jest Daniił Kwiat (do trzech razy sztuka?), a w kolejce do drugiego fotela stoi kilku zawodników. Williams – ostatnia nadzieja Ocona – może znów bardzo długo zwlekać z jakimikolwiek potwierdzeniami, organizując swoisty przetarg. Esteban podobno usłyszał, że bez wsparcia na poziomie 20 milionów euro nie ma co zbliżać się do Grove, czyli mamy powtórkę z zeszłorocznej rozrywki…
