Niczym niektórzy internetowi „dziennikarze”, zastosuję na początku znaną i sprawdzoną technikę ctrl+c – ctrl+v: „Najbliższy rajd to ogromne wyzwanie dla Roberta Kubicy”. W sumie te dość już wyświechtane słowa słowa sprawdzają się przy okazji każdego tegorocznego startu polskiego kierowcy. Wszystko dla niego jest nowe: każdy odcinek specjalny, każdy kilometr. Specyfika każdej rundy jest inna, a różnice są większe niż w przypadku tak skrajnych przypadków ze świata wyścigów jak na przykład Monza i Monako. W gronie rajdowych klasyków fińska runda mistrzostw świata jest przypadkiem szczególnym: tak szybkich, niebezpiecznych szutrów z tak dużą liczbą hopek próżno szukać w kalendarzu.
Tutaj wymagane jest bezwarunkowe zaufanie do opisu. Wśród setek ślepych szczytów na bardzo szybkiej trasie łatwo się pogubić i piloci muszą podawać precyzyjne informacje. Przy dużych prędkościach każda pomyłka może okazać się kosztowna. Pożartować można tylko w kuluarach: wiecie, jaka jest różnica między kierowcami ze Skandynawii i resztą świata? Bardzo prosta: ci ostatni przed szczytem zwalniają, bo za nim może być zakręt. Finowie i Szwedzi dodają gazu, bo za szczytem może być prosta.
W rajdówce nie ma już miejsca na żarty. W Finlandii nie istnieje coś takiego, jak „drobny dzwon”. Błąd w sztuce z reguły kończy się grubszą blacharską robotą, choć na szczęście wysokie standardy bezpieczeństwa współczesnych aut rajdowych pomagają załogom w wyjściu cało z tak nieprawdopodobnych dachów i rolek, jak te na poniższym krótkim filmiku:
Na wymagających trasach Rajdu Finlandii miejscowi kierowcy są praktycznie niepokonani. Impreza odbywa się od 1951 roku i od tamtej pory wygrywało tu tylko ośmiu cudzoziemców, w tym czterej Szwedzi: Erik Carlsson (1957), Gunnar Callbo (1959), Stig Blomvqist (1971) i Mikael Ericsson (1989). Triumfatorzy spoza Skandynawii to Carlos Sainz (1990), Didier Auriol (1992), Markko Märtin (2003) oraz Sébastien Loeb (2008, 2011 i 2012).
Wśród 20 załóg zgłoszonych w WRC-2 także nie brakuje „lokalnych matadorów”. Poza znanym już polskim kibicom Esapekką Lappim (Skoda Fabia S2000), na starcie pojawi się także Jari Ketomaa – dla niego będzie to już 10. start w Rajdzie Finlandii. Pojedzie nowiutkim Fordem Fiesta R5, a taką samą rajdówkę do dyspozycji będą mieli Elfyn Evans, Robert Barrable, Eyvind Brynildsen i Karl Kruuda. To debiut takiego auta na szczeblu mistrzostw świata – jest potencjał, bo Thierry Neuville, jadący Fiestą R5 jako „zerówka” w belgijskim Rajdzie Ypres, wygrałby 16 z 19 odcinków specjalnych. Kierowca M-Sportu był pod wrażeniem osiągów tego samochodu, a w praktyce jego właściwości w walce z Lappim czy Kubicą sprawdzi wyżej wymieniony kwintet.
Sądzę, że wzorem samego Roberta, powinniśmy na spokojnie podejść do kolejnego wielkiego wyzwania. Naiwnością byłoby liczyć na powtórkę z Akropolu czy Sardynii i lepiej się nie nastawiać na dominację polskiego duetu (jakkolwiek miłe i budujące by to nie było). Lappi, Ketomaa (choć na słabszych, chińskich oponach DMACK – korzystają z nich też Brynildsen i Barrable), wreszcie Evans czy Nowozelandczyk Hayden Paddon – mistrz świata P-WRC sprzed dwóch lat – to wymagający przeciwnicy. Z drugiej strony każdy, kto zna Roberta, powinien być przygotowany na to, że niezależnie od zbierania doświadczenia i nauki fruwania na hopkach, uzyskiwane przez niego czasy mogą – choć nie muszą – być zaskakujące.
Warto też przyjrzeć się rywalizacji „dużych” WRC: w walce o podium w klasyfikacji generalnej lider mistrzostw świata Sébastien Ogier stawi czoła lokalnym kierowcom: zespołowemu koledze z VW, Jari-Mattiemu Latvali, a także najszybszemu na odcinku kwalifikacyjnym Mikko Hirvonenowi (Citroën DS3 WRC). Pilot Ogiera, Julien Ingrassia, zmaga się ze skutkami złamanego na rowerze górskim obojczyka – startuje w opracowanym przez szwajcarską drużynę hokejową karbonowym ochraniaczu na lewą stronę ciała.
Harmonogram Rajdu Finlandii (godziny startu pierwszej załogi wg czasu polskiego)
czwartek, 1 sierpnia
10:15 start
11:15 OS1 Himos 1 (4,45 km)
12:40 OS2 Torittu 1 (8,30 km)
14:18 OS3 Koukunmaa (13,68 km)
16:34 OS4 Torittu 2 (8,30 km)
18:00 OS5 Himos 2 (8,72 km)
19:30 OS6 Superoes Killeri 1 (2,06 km)
20:03 Serwis A (45 minut)
Ogółem czwartek: 45,51 km oesowych; 434,61 km dojazdówek; razem 480,12 km
piątek, 2 sierpnia
07:30 Serwis B (15 minut)
08:48 OS7 Jukojärvi 1 (21,90 km)
09:56 OS8 Palsankylä 1 (13,92 km)
10:41 OS9 Mökkiperä 1 (13,74 km)
11:44 OS10 Lankamaa 1 (23,66 km)
13:03 Serwis C (30 minut)
14:36 OS11 Jukojärvi 2 (21,90 km)
15:44 OS12 Palsankylä 2 (13,92 km)
16:29 OS13 Mökkiperä 2 (13,74 km)
17:32 OS14 Lankamaa 2 (23,66 km)
19:30 OS15 Superoes Killeri 2 (2,06 km)
20:03 Serwis D (45 minut)
Ogółem piątek: 148,50 km oesowych; 469,06 km dojazdówek; razem 617,56 km
sobota, 3 sierpnia
06:30 Serwis E (15 minut)
07:26 OS16 Surkee 1 (14,95 km)
08:24 OS17 Leustu 1 (9,65 km)
09:32 OS18 Ouninpohja 1 (33,01 km)
10:50 OS19 Painaa 1 (7,49 km)
11:53 Serwis F (30 minut)
13:04 OS20 Surkee 1 (14,95 km)
14:02 OS21 Leustu 1 (9,65 km)
15:10 OS22 Ouninpohja 1 (33,01 km)
17:11 OS23 Painaa 1 (7,49 km)
18:04 Serwis G (10 minut)
19:00 meta
Ogółem sobota: 130,20 km oesowych; 343,79 km dojazdówek; razem 473,99 km
Ogółem Rajd Finlandii: 324,21 km oesowych; 1247,46 km dojazdówek; razem 1571,67 km
